Bryce Valley, ongelooflijk mooi!

Als we opstaan weten we nog niet wat voor mooie dag het vandaag zal worden. We ontbijten bij het gezellige restaurantje aan de overkant, waar we het kaartje inleveren wat we gister bij ons motel kregen. lekker ontbijt, we kunnen zelfs aardappel in schil en worstjes nemen. Wij beperken ons echter tot scrumbled egss, wafels, cornfakes, vers fruit en geroosterd brood. Vandaag hoeven we niet ver te rijden en het is prima weer, niet al te heet meer, dus zitten we nog wat bij het zwembadje, helemaal voor ons privé )want iedereen is al vertrokken) en maakt Gerard nog wat plaatselijke foto’s van Kanab city. Uiteindelijk zijn we weer ingeladen om 11.45 uur en doen nog wat boodschapjes in de plaatselijke super. Dan op naar Tropic, het plaatsje bij Bryce Canyon National Park in de buurt. Voor het eerst neem ik plaats achter het stuur van onze GMC en dat bevalt prima. Inmiddels weet ik natuurlijk al wel een beetje de verkeersregels. Juliet zit nog niet helemaal lekker, maar even later is ze toch in slaap gevallen achterin. Onderweg stoppen we nog even bij een stroompje en Juliet dompelt zich daar weer onder en we eten en drinken wat. Er zitten wel vervelende vliegen, dus we stappen weer in de auto en komen uiteindelijk om 14.45 uur aan Bij Bryce Valley Lodge ons overnachtingsadres voor weer 1 nacht. Het is een heel gezellig osstaand huisje (waar er meer van staan), helemaal van hout, met een puntdakje en binnen ook allemaal houten assecoires, geweienkoppen, berentoiletrolhouder, elandlampjes en bedden van houten palen. Buiten een kleine veranda met bankje, erg knus allemaal. We zitten even buiten en eind van de middag rijden we richting Bryce park, wat een kwartiertje rijden is. De parken worden steeds mooier, het overtreft Zion Park waar we gisteren waren. Mooie rode rotsen met heel grillige vormen ontstaan door erosie en elk uitzichtspunt was spectaculair. zo wijds , onvoorstelbaar wat is Gods schepping her supermooi! Ook hebben we herten gezien langs of op de weg, dus we stoppen regelmatig om met alle toestellen die beschikbaar zijn in de auto foto’s te maken van deze Bambi’s. Als we stukjes lopen komen we ook chipmunks tegen. Heel kleine eekhoorntjes met strepen op hun rug, wat een schatjes. Als we vanaf Sunrise Point een stukje gaan lopen dalen we al snel en als we de hele Queens Garden trail willen lopen, zijn we wel een tijdje onderweg en daar heeft Mieke niet zo’n zin in. Juliet en ik willen wel verder, daarom splitsen onze wegen en gaan Gerard en Mieke terug naar boven en vervolgen Juul en ik het pad. We hebben onderweg mooie plaatjes geschoten en het is ontzettend stil op de stemmen van enkele hikers in de verte na. Op gegeven moment lopen we een stukje door een dennenbos en bedenk ik dat we wel eens een beer zouden kunnen tegenkomen en wat we dan zouden moeten doen. Ik heb een grote plastic fles water mee, dus die zou ik kunnen gebruiken om veel lawaai mee te maken en we kunnen ons samen groot maken. Ik vertel mijn gedachten maar niet aan Juliet op dat moment. We komen een bordje tegen waarop staat dat Sunset Point waar we heen moeten ook via een andere (kortere) route gevolgd kan worden en daar kiezen we dan ook voor. Echter deze korte route moet wel met een erg steile weg met haarspeldwandelbochten gelopen worden en ik met name hijg als een malle. Juliet gaat het beter af. Eenmaal boven komen Gerard en Mieke ons tegemoet lopen en vinden dat we het snel gedaan hebben. Weer met z’n allen herenigd stappen we in de auto en arriveren bij een pizzeria 100 meter bij ons huisje vandaan, waar we 2 pizza’s bestellen om thuis op te eten. Inmiddels is het al 21.00 uur. De pizza’ s smaken voortreffelijk. Nog wat gechilt in en buiten het huisje, om na deze mooie dag voldaan te gaan slapen.