Desert Desert Desert

Omdat gisteren de tocht in de Grand Canyon in het water gevallen was kwam Inge met het idee, om dan vanmorgen maar vroeg op te staan en dan nogmaals proberen voordat we onze reis vervolgen naar Joshua Tree. De gehele groep keurde dat goed, dus zo gezegd, zo gedaan. Nog wel even op de site voor het weer gekeken en die gaf aan dat het s´morgens nog mooi weer zou zijn en daarna zou nog wat regen komen. Ook weer een foto op de whatsapp van Senna en Bente ontvangen. We zijn erg blij dat we door onze huis-en hondoppassers regelmatig berichtjes en foto’s krijgen van onze lievies. Om 5:30 opgestaan en om 6:00 uur ontbijt gepakt, om vervolgens om 6:30 de GMC 6 cilinder de sporen te geven. Om 8:00 uur stonden we voor de ingang van het Grand Canyon Park. Lekker op tijd dus en waar gisteren een lange file stond, reden we nu zo door. Achter het visitor center gelijk het pad gelopen langs de South Rim. Dit is het pad langs de rand van het plateau. Gelijk een heel mooi uitzicht en het weer was perfect. Rechts nog een paar wolken en links scheen de zon mooi op de rotsen. Om de 100 meter hebben we wel even een paar foto’s geschoten van ‘the big hole in the earth’ zoals een Amerikaan dit gister noemde. Op foto’s zou je waarschijnlijk geen idee krijgen van diepteverschil. Heel in de verte zag je nog de Colorado stromen.. Als gevolg van de hevige regenval van gister was de Colorado als een klein bruin streepje te zien. Normaal is deze groen/blauwachtig. Het grootste hoogteverschil tussen bovenkant plateau en de Colorado was circa 4000 feet. ( 1250 meter) Onze kleine vriendjes hebben we natuurlijk ook weer op de foto gezet, de squirels. Die liepen langs de diepe afgrond heen als acrobaten. Na drie kwartier zijn we weer teruggelopen zodat we om 10 uur het park weer uitreden. Op de weg richting Joshua Tree zagen we nog een verschrikkelijke rookwolk bij Needles, waarschijnlijk van een woestijnbrand. De laatste twee uur van de rit was geen snelweg en leek we op een attractie van een pretpark. De weg ging flink op en neer en was enorm lang. Je zou er niet aan moeten denken om op deze weg autopech te krijgen. Soms zie je 10 minuten geen auto en was het circa 38 graden. Eenmaal in Joshua Tree begon de sudoku, de asfaltwegen hielden op en deze gingen over in zandweggetjes. Met de omschrijving van de eigenaar lukte het niet om het huisje te vinden, maar met behulp van een aardig stel wat hier woonde (die zelfs helemaal vooruit reed tot het huisje) hadden we onze ``Casita de Luna` gevonden. Joshua Tree is een stukje woestijn met veel rotsen, cactussen en andere planten die goed gedijen in de hitte. Het huisje ziet er goed uit en na het eten zijn we de hottub ingedoken voor de zonsondergang. En later op de avond hebben we ook nog de mooie sterrenhemel bekeken vanuit deze Hottub. Vandaag hebben we 475 miles afgelegd.